80 lat temu 31 stycznia 1945 roku likwidacji uległ Stalag III C Drzewice (Stalag III C Alt Drewitz). Była to okazja do uczczenia pamięci jeńców różnej narodowości więzionych, zmarłych i zamordowanych w latach 1939-1940.
Podczas II wojny światowej hitlerowskie Niemcy utworzyły sieć ok. 12 tysięcy obozów i więzień zarówno na terenie Rzeszy jak i krajów okupowanych. Do niewoli wzięto około 18 mln jeńców z 30 krajów.
Stalag III C Drzewice (Stalag III C Alt Drewitz) był obozem jenieckim przeznaczonym dla szeregowych i podoficerów. Obóz w Drzewicach zorganizowano w oparciu o doświadczony personel i modele rozwiązań z Stalagu III B Fürstenberg (dzisiejsze Eisenhüttenstadt). Niełatwe jest ustalenie dokładnej chronologii działania obozu. Problematyczny jest rzeczywisty początek działalności. Jest tak, ponieważ pierwsi przybyli tutaj jeńcy byli nadal przyporządkowani administracyjnie do innych obozów. Według niektórych relacji jako pierwsi przybyli tutaj już w 1938 lub w połowie 1939 roku internowani jeńcy narodowości czeskiej. W 1939 roku przybyło tutaj kilka tysięcy żołnierzy polskich. Byli to jeńcy Stalagu III A. Formalny początek funkcjonowania Stalagu III C to 11.06.1940 roku. Po kampanii francuskiej lawinowo wzrosła liczba jeńców. Przybyli wówczas do obozu jeńcy francuscy, belgijscy, holenderscy i prawdopodobnie brytyjscy. Od roku 1941 w obozie przebywała niemała liczba Jugosłowian. W tym też roku w obozie pojawili się jeńcy sowieccy. Po kapitulacji Włoch w 1943 roku do obozu przybyła znaczna ilość żołnierzy włoskich, którzy jako niedawni sojusznicy III Rzeszy uznani zostali za jej wrogów. W 1944 roku na szerszą skalę zaczęto umieszczać w obozie Brytyjczyków, Amerykanów i Kanadyjczyków. Przez obóz łącznie przewinęło się około 70 tys. jeńców, z czego 12 tys. zmarło bądź zginęło na terenie obozu. Głównie byli to jeńcy francuscy, włoscy i radzieccy.
Równie problematyczna jak data rozpoczęcia działalności Stalagu jest data zakończenia jego funkcjonowania. W obliczu nadciągających oddziałów rozpoznawczych armii radzieckiej rozpoczęto dość chaotyczną ewakuację jeńców Stalagu III C. Według różnych źródeł miało to miejsce 30 bądź 31 stycznia 1945 r. Część jeńców zginęła podczas prób ucieczek z konwoju, część zbiegła z obozu podczas rosyjskiego natarcia. Na nadodrzańskich łąkach opodal obozu doszło do starcia pomiędzy konwojentami a sowieckimi oddziałami zmotoryzowanymi. Niestety, znaczna liczba jeńców odniosła w tym starciu rany lub zginęła.
Teren obozu został zajęty 31 stycznia 1945 roku przez I. batalion strzelców zmotoryzowanych z 19. Brygady Zmechanizowanej Gwardii pod dowództwem kpt. Striełkowa, który sam pisze w swoich relacjach, że było to 30 stycznia. Obóz tym samym zakończył swoją działalność, choć nadal służył za punkt zbiorczy dla jeńców. Po zakończeniu działań wojennych baraki zostały rozebrane przez miejscową ludność.
W 80 rocznicę oswobodzenia Stalagu III C Burmistrz miasta dr Andrzej Kunt wraz z delegacjami z Muzeum Twierdzy Kostrzyn, Kostrzyńskiego Centrum Kultury, Biblioteki Miejskiej, Straży Miejskiej oraz miasta partnerskiego Seelow złożyli w dniu 31.01. br. wiązanki kwiatów pod pomnikiem poświęconym pamięci jeńców obozu usytuowanym na cmentarzu jenieckim w lesie w Drzewicach. Ponadto pracownicy MTK złożyli tego dnia wiązanki pod pomnikiem jeńców radzieckich na cmentarzu komunalnym oraz pod obeliskiem pamięci jeńców pracujących w filii obozu Sachsenhausen usytuowanym przy rondzie Zatorze.
